به پای جنگِ شیخ و خواجه میسوزند رعیت ها...
به نام خداوند ستار العیوب
آدم به دو گونه می تواند یک سر و گردن بالاتر از رقبایش باشد!:
1- اینکه چنان تلاش کند در بالا کشیدن خودش که آخرش به حق واقعیش برسد و دیگران تحسینش کنند.
2- اینکه چنان تلاش کند در پایین انداختن رقبایش تا بالاتر قرار گیرد که آخرش دیگران تحسینش کنند.
در اولین گونه هدف "تعالی" است و در دومین گونه هدف "تحسین شدن"...
اولین گونه برتری پایدار است و دومی برتری ظاهری و فانی.
به بعضی ها باید گوشزد کرد که آقا! شما کار خودت را بکن، ببینیم چند مرده حلاجی!!!
این غزل برسد به دست شیخ و خواجه! که مهم را بر اهم ترجیح ندهند و مدام به حاشیه نروند که دست آخر دودش به چشم مردم برود.
آدم به دو گونه می تواند یک سر و گردن بالاتر از رقبایش باشد!:
1- اینکه چنان تلاش کند در بالا کشیدن خودش که آخرش به حق واقعیش برسد و دیگران تحسینش کنند.
2- اینکه چنان تلاش کند در پایین انداختن رقبایش تا بالاتر قرار گیرد که آخرش دیگران تحسینش کنند.
در اولین گونه هدف "تعالی" است و در دومین گونه هدف "تحسین شدن"...
اولین گونه برتری پایدار است و دومی برتری ظاهری و فانی.
به بعضی ها باید گوشزد کرد که آقا! شما کار خودت را بکن، ببینیم چند مرده حلاجی!!!
این غزل برسد به دست شیخ و خواجه! که مهم را بر اهم ترجیح ندهند و مدام به حاشیه نروند که دست آخر دودش به چشم مردم برود.
منال از دیگران تا وا کنی از سر عیوب خویش...
و زین حلوا و حلوا کردنت شیرین نخواهد شد
به واقع گر طلا هستی، بد از مس گفتنت از چیست؟!که مس با ادّعا هرگز دُرِ زرّین نخواهد شد
برو ای شیخ! وا کن شوخ از موی پریشان هاکه جرم خواجه با این حرف ها تبیین نخواهد شد
مگو از کرده های اندکت در اولین منبرکه مُشک از گفته عطّار عطرآگین نخواهد شد
بگو زین پس چه خواهی کرد در آبادی خاکتکه با یک گل بهار بیشه ات تضمین نخواهد شد
منال از دیگران تا وا کنی از سر عیوب خویشکه رفع فتنه ها با ناله و نفرین نخواهد شد
مربع
به پای جنگ شیخ و خواجه میسوزند رعیت هاصلاح مملکت در این میان تامین نخواهد شد
مجتبی نادری طاهری(موج)
+ نوشته شده در چهارشنبه سیزدهم آذر ۱۳۹۲ ساعت 10:44 توسط مجتبی نادری طاهری(موج)
|
وبلاگ شخصی و قلم فرسایی